Film o ludziach i o życiu. Od Włodzimierza (Michał Urbaniak) odchodzi żona (Anna Nehrebecka). Włodzimierz, jak to ma w zwyczaju - upija się z tego powodu i trafia do szpitala. Na wieść o hospitalizacji ojca przylatuje do Polski jego syn - Paweł (Artur Żmijewski) - światowej sławy pianista, mieszkający na stałe w Niemczech. Przylatuje też z Londynu wnuk Włodzimierza i syn Pawła - Maciek. Paweł nienawidzi ojca alkoholika, który w jego mniemaniu niczego w życiu mu nie dał, a jedynie upokarzał. Maciek nie lubi swojego ojca - Pawła, któego uważa za nadętego ważniaka, który ma w dupie swojego syna. We trzech jada na Mazury, bo tam prawdopodobnie jest żona Włodzimierza. W czasie podróży zaczynają się docierać, rozumieć, a w końcu - kochać. Tak banalny a tak piękny film. Bez fajerwerków (no, może tylko jeden), pościgów, animowanych kosmitów. Okazuje się, że można. Lektura obowiązkowa.